School, stad, Swahili, Tanzania night & kakkerlak!

Lieve vrienden, familie enz.

Dag 5 in Tanzania is nu bijna voorbij, we beginnen zo meteen weer aan onze 3 avondmalen. Wat kunnen ze hier eten zeg! Wij zijn er nu al op getraind om bij de eerste keer om 18.00 een half bord op te scheppen, zodat we bij de tweede keer om 20.00 ook een half bord op kunnen scheppen en dan slaan we de derde keer om 22.00 af haha. De eerste dag hadden we het heel zwaar hier, gelukkig zien we elke dag een vooruitgang, maar ik kan nog steeds niet zeggen dat we gewend zijn, dat gaat nog wel even duren denk ik…
Anne en ik zijn heel blij dat we elkaar hebben, want anders waren we waarschijnlijk nu alweer thuis geweest haha. Wij vroegen ons af waarom we het hier zoveel zwaarder hebben dan in bijvoorbeeld Cambodja… Ik denk dat we het antwoord weten:
Hier zitten we natuurlijk in een gastgezin en dat zaten we daar niet, nu kunnen we dus geen afstand nemen van de cultuur en de mensen hier als we er even geen zin in hebben, wat in Cambodja wel makkelijk kon, omdat we daar nog met andere Europeanen zaten. Ook leveren we hier veel vrijheid in, we kunnen hier niet gaan en staan waar we willen, want dat is gewoon te gevaarlijk. En verder, tja we zijn blank, we zijn gewoon anders en zo worden we ook behandeld.
We leven hier best primitief zoals jullie op de foto’s kunnen zien, maar gelukkig wennen we daar wel snel aan. We passen ons daaraan aan en zoeken er zelf oplossingen voor, zoals dat ze hier geen internet hadden, maar toen zijn we naar de stad gegaan om zelf internet en een modem te kopen.
Nu kunnen we lekker in contact blijven met jullie :)! Verder werden we wel van de week ’s ochtends om 07.00 gewekt door een kakkerlak, die in ons bed, op Anne haar blote been zat… Toen Anne wakker werd van de kriebel en eenmaal door had dat het een kakkerlak was, sprong ze op en gilde ze het uit! Ik sprong ook op terwijl ik nog sliep en niet eens wist wat er aan de hand was en in een paar seconde tijd stonden we allebei naast het bed te gillen haha! Wel fijn om te weten dat ik zo’n snel reactievermogen heb tijdens mijn slaap. Uiteindelijk hebben we een neef, één van de vele familieleden die hier komen en gaan, gehaald en die heeft de kakkerlak weggehaald en ons keihard uitgelachen.
Deze week zijn we een aantal keer op de patmo school geweest om afspraken te maken en iedereen te leren kennen, wat best vermoeiend was, omdat dat vooral uit heel lang wachten bestond. Daarnaast kregen wij ook in de gaten dat de school helemaal niet zo goed georganiseerd is zoals wij eerst wel dachten, maargoed! Verder begrijpen we heel vaak ook niets van de mensen of de cultuur hier en dat kan nogal verwarringen geven. Daarom zijn we vandaag met Atman, onze contact persoon hier, naar de patmo school gegaan en heeft hij ons geholpen met afspraken maken. Wat betekent dat wij vanaf volgende week maandag 2 maanden lang elke ochtend 1 of 2 uur Engelse les gaan geven, elke ochtend 1 of 2 uur zwakke leerlingen extra hulp aanbieden in de wiskunde lessen, zodat ze mee kunnen komen met de lesstof. En dan ’s middags gaan we ons ook bezig houden met de zwakke leerlingen, maar dan op een hele andere manier. De bedoeling is dat we met zwakke leerlingen en de ouders van die leerlingen gaan praten over de redenen waarom ze niet mee kunnen komen met de rest van de klas. Dit moeten wij gaan documenteren, zodat de school kan werken aan een verbetering voor die leerlingen. Nu worden ze namelijk nog steeds geslagen in de klas als ze iets niet goed doen en de directrice wil dat veranderen. En daarom vond ze het idee van ons om een huisbezoek aan de ouders te brengen een heel goed idee, omdat ze zo meer te weten komt over het kind zelf. Daarnaast zou dit dan de eerste school in heel Tanzania zijn waar ze dat zouden doen en dat zou heel goed voor de populariteit van de school zijn. Er wordt dus vanaf volgende week een auto met chauffeur voor ons geregeld, zodat we overal veilig kunnen komen. Dit hele plan spreekt ons ook wel aan, omdat we op deze manier echt iets achter laten als we over 2 maanden weer weg gaan, wat we niet zouden doen als we elke dag alleen maar les zouden geven.
Dus we zullen jullie hier de komende weken op de hoogte van houden. Naast dat wij iets voor de school doen, doet de school ook iets voor ons, wij krijgen nu regelmatig Swahililes, zodat we beter kunnen communiceren met de lokale bevolking, want zeker niet iedereen kan Engels spreken.
Naast de serieuze dingen hebben we deze week ook wat leuke dingen meegemaakt. Zo zijn we bijvoorbeeld een avond naar een ‘Tanzania night’ in een hotel geweest, waar we lekker konden eten, dansen en optredens konden bekijken. En verder zijn we deze week twee keer in westerse shoppingmalls geweest, waar we een hamburger hebben gegeten haha!
De planning voor morgen was eigenlijk de fietstocht, maar die is verplaatst naar volgende week zaterdag, dus nu gaan we morgen waarschijnlijk met de familie naar het strand. Zondag ochtend gaan we vroeg met de hele familie naar de kerk, dat wordt vast leuk, omdat ze hier zingen en dansen in de kerk. Verder moeten we de hele zondag goed uitrusten haha, want we moeten vanaf maandag de komende 2 maanden elke ochtend om 6uur op, omdat we half 8 op school moeten zijn.
Duim allemaal maar voor ons!
Als we eenmaal les aan het geven zijn zullen we weer een bericht plaatsen om jullie weer alle verhalen te vertellen, er zal vast over een paar dagen weer veel gebeurd zijn en hopelijk zijn we dan ook weer veel meer gewend!

Ps: Al die reacties die jullie onder onze verhalen zetten, doen ons goed, we missen iedereen namelijk heel erg! Bedankt!

Tot snel! Heel veel liefs van ons!